-
1 schwy|cić
pf Ⅰ vt książk. 1. (złapać, pochwycić) to catch, to grab, to grasp, to seize- schwycić kogoś za rękę to grab a. grasp sb’s arm a. sb by the arm- schwycić kogoś za klapy marynarki to grab sb by his lapel(s)- schwycić kogoś za ramię/nogę to seize sb’s arm/leg- schwyciła dziecko w ramiona she caught the baby in her arms- daremnie usiłowała schwycić linę she futilely snatched at the rope- schwycić za szablę to grab one’s sword2. przen. (zjawić się, owładnąć) to catch, to grip, to seize- po drodze schwycił nas deszcz we got caught in the rain on the way- schwycił go strach he was gripped with fear- nagle schwycił go ból he was seized with a. by a sudden pain- mróz schwycił w nocy there was a frost in the night- płacz ją schwycił za gardło she was choking with tears- lęk schwycił ją za serce fear gripped her heart3. przen. (spostrzec, rozpoznać) to catch- schwycił jej zaniepokojone spojrzenie he caught her worried glance- nie schwycił ani słowa z ich rozmowy he couldn’t catch a word of their conversationⅡ schwycić się książk. 1. (dotknąć się) to clutch- schwycić się za brzuch/głowę z bólu to clutch one’s stomach/head in pain2. (złapać się wzajemnie) to catch a. grab a. grasp a. seize hold of each other- walczący schwycili się za bary the fighters grappled with each other3. (przytrzymać się) to catch a. grab a. grasp a. seize hold (czegoś of sth)- schwycił się oburącz poręczy he gripped the rail with both hands- schwyciła się krzesła, żeby nie upaść she grabbed hold of the chair to keep from fallingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > schwy|cić
См. также в других словарях:
schwycić — dk VIa, schwycę, schwycićcisz, schwyć, schwycićcił, schwycićcony 1. «chwytając ująć coś lub kogoś, wziąć gwałtownie; złapać, pochwycić» Schwycić laskę a. za laskę. Schwycić piłkę. Schwycić kogoś w ramiona, za rękę, za kołnierz. Schwycić rybę na… … Słownik języka polskiego
